YAŞAYAN MİRAS VE KÜLTÜREL ETKİNLİKLER GENEL MÜDÜRLÜĞÜ

Mahzuni Şerif (1940-2002)

1940 yılında Kahramanmaraş’ın Afşin ilçesinin Berçenek Köyünde doğdu. 1957 yılında Mersin Astsubay Okulu'na gitti. 1960 yılında Ankara Ordu Donatım Teknik Okulu'nu bitirdi.

1961 yılından itibaren, sevip gönül verdiği yoldan giderek, yüzlerce plak ve kaset yaptı.

1998 yılında, 58 kaset sahibi olan ozan, dünyanın yaşayan üç büyük ozanı arasında birinci sırayı aldı. Eserleri birçok yabancı ülkede, değişik dillerde okundu. Tüm türkülerinin yer aldığı 8 kitabı bulunan ozanın, Bektaşi kültürünün ve Anadolu ezgilerinin dünyaya tanıtılmasında önemli bir yeri vardır.

17 Mayıs 2002 tarihinde Almanya'nın Köln şehrinde öldü.

 Ne dedimse halka hiç yaramadı

Ben gittikten sonra ararlar beni

Boşa cahillerin gözü karardı

Kuru çene ile yorarlar beni

 Duman eksik olmaz her yüce dağda

Bülbül eksik olmaz her yeşil bağda

Atomun patlayıp bittiği çağda

Onun ötesinde sorarlar beni

 

Ebedi değildir bu yeşil bağlar

Ebedi değildir şu yüce dağlar

Öz kardaşım şu bizim softalar

Mezarımda bile kırarlar beni

 

Dövüştüm çekiştim ham sofuyunan

Dikildi karşıma boş kafayınan

Aşıklar gidemez bir sefayınan

Böyle boşu boşuna yorarlar beni

 

Mahzuni Şerif'im gayrı gam yemem

Ondan ötesini kimseye demem

Ufak vücuduma kefen istemem

Varsa insanlıkla sararlar beni

              Mahzuni Şerif

 

İşte gidiyorum çeşmi siyahım

Aramızda dağlar sıralansa da

Sermayem derdimdir servetim ahım

Karardıkça bahtım karalansa da

 

Haydi dolaşalım yüce dağlarda

Dost beni bıraktı ah ile zarda

Ölmek istiyorum viran bağlarda

Ayağıma cennet sıralansa da

 

Bağladım canımı zülfün teline

Dost beni düşürdü elin diline

Güldün Mahsuni'nin garip haline

Mervanın elinde paralansa da

                  Mahzuni Şerif