16. yüzyılın sonlarında doğduğu ve 17. yüzyılın ilk yarısında yaşadığı sanılan Ercişli Emrah, Erciş kalesine bağlı bir Karakoyunlu köyü olan Ergans’ta doğmuştur. Erciş kalesinin başı Miroğlu’nun sazcısı Âşık Ahmet’in oğludur. Genç yaşta Miroğlu’nun kızı Selvihan’a âşık olarak sevgilisinin ardından İran ve Azerbaycan’ın batı kesimlerini gezmiş, gördüklerini duru bir Türkçeyle anlatmıştır.

Emrah ile Selvihan hikâyesi Anadolu'da yüzyıllar boyu sözlü gelenek içinde ozanlar tarafından dilden dile, telden tele aktarılarak bugünlere ulaşmıştır. Bu hikaye, Doğu ve Güney Anadolu'da birbirinden farklı beş ağızda söylenegelmiştir. Ayrıca Azerbaycan, Türkmenistan ve Ermenistan'da da değişik isimlerle bilinmektedir.  

Uzun bir süre Ercişli Emrah'ın şiirleri Erzurumlu Emrah'ın şiirleriyle karıştırılmıştır. Birçok edebiyat kitabında, Ercişli Emrah'ın deyişlerinin, Erzurumlu Emrah adına kayıt edildiği görülmektedir.

Gökyüzünde bölük bölük durnalar

Göçüz bölük bölük bölündü durnam

Başıma dar oldu geniş dünyalar

Gençliğim elimden alındı durnam

Ovadan çekilir dağlar aşarsız

Her seher her sabah yolda şaşarsız

Yoluz uzun İsfahan'a düşersiz

Diyin itgin kullar bulundu durnam

Bir gözelin ataşına dağlandım

Kul edildim kapısına bağlandım

Bögün dedim yarın dedim eğlendim

Kalem mi tersine çalındı durnam

Her nerde olursan çağır Allah'ı

Seni darda koymaz vallah billahi

Selbihan'a haber verin Emrah'ı

Bağrım delik delik delindi durnam